Gesmoord met liefde

Ze groeide op met alleen haar moeder. Er was veel liefde, en er werd in de onderlaag ook een appèl op haar gedaan. Zij zou zorgen voor het geluk, na alle ellende en het verdriet dat had gespeeld in het gezin.

Ze oogt jong, jonger dan haar kalenderleeftijd. Ze vouwt haar benen onder zich op de stoel, waardoor ze nog kleiner lijkt. Met haar blik lijkt ze steeds mijn goedkeuring te zoeken. Ik krijg daardoor de neiging om voorzichtig met haar te zijn, haar gerust te stellen en te sparen. Tegelijkertijd weet ik dat ik haar dan tekort doe.

Ik vraag haar te gaan staan in de ruimte. Ik ga achter haar staan en klem mijn beide armen te stevig om haar schouders en borstkas. ‘Ken je dit gevoel?’, vraag ik haar? Verslagen knikt ze. ‘De beklemming, verstikking, onmacht’, brengt ze zachtjes uit. Ik blijf even stil, mijn armen onverminderd strak om haar heen.

‘Ik word er eigenlijk ook boos van’, zegt ze dan. ‘Ja’, moedig ik haar aan. Haar ademhaling versnelt, tot het bijna briesend is. Dan voel ik hoe ze haar lijf meer gebruikt, ze zich afzet tegen de beklemming. ‘Toe maar’, zeg ik haar. Na een worsteling volgt er een stevige lange ARGH!, een soort oerbrul die uit haar tenen lijkt te komen. In de kracht die daarvan uit gaat, kan ik voelen dat ze losbreekt.

Daar staat ze in de ruimte, nog hijgend van de intensieve oefening. ’Hoe voelt het nu?’, vraag ik haar? ‘Gek genoeg wel stevig, bevrijd’, zegt ze, terwijl ze het zweet en de tranen van haar gezicht veegt. Ik zie een vrouw die wel 10 jaar volwassener lijkt geworden.

Boosheid is een emotie die ik zelf lange tijd heb binnengehouden. Met het inslikken van dat waar ik diep van binnen boos over was, strafte ik of mezelf, of de boosheid vond een verwrongen weg naar buiten. Dan kwam ik met venijn of verhief ik mijn kin. Het kostte me veel tijd en lichaamswerk voordat ik kon aannemen dat authentieke boosheid over iets wezenlijks gaat.

‘Boosheid is ook levenskracht', zei een van mijn opleiders me ooit. Het helpt ons stevig te staan, onze eigen ruimte af te bakenen, te begrenzen.

Hoe doe jij dat met boosheid? Met begrenzen?