Mijn reis met vechtsporten begon toen ik zeven jaar oud was. Het voelde direct goed: een veilige plek, een groep om bij te horen, een inspirerende leraar en een activiteit waarin ik uitblonk. Tussen mijn dertiende en eenentwintigste vocht ik ongeveer 1400 partijen en trainde ik twintig uur per week. Winnen was het allerbelangrijkste, en omdat dit meestal lukte, was ik ervan overtuigd dat ik wist hoe ik het leven moest besturen.

Die illusie sneuvelde tijdens mijn eerste baan als straathoekwerker onder jongeren in de ambulante verslavingszorg. Aan de onderkant van de samenleving, met complexe problematieken en mensen die niet op mij zaten te wachten, moest ik mijn aanpak herzien. Ik benaderde mijn leidinggevenden, collega’s en cliënten met de mindset die ik als topsporter had ontwikkeld: alles moest snel en hard, zonder tijd voor emoties. Deze houding riep veel weerstand op bij de mensen die ik ontmoette. Na zes maanden liep ik overspannen vast. Ik was veel te hard gegaan en had vooral alles alleen proberen te doen.

Achteraf gezien was deze ervaring nodig om te beseffen dat ik nog veel te leren had. Met behulp van een therapeut begon ik mijn geschiedenis te doorgronden en vielen veel puzzelstukjes op hun plaats. Ik leerde over de invloed van mijn Indische roots, de koele relatie met mijn vader, en over hoe ik mijn onzekerheid afschermde door altijd de beste te willen zijn.

Stap voor stap ontwikkelde ik een nieuw perspectief en een nieuwe koers, met meer rust, plezier en verbinding. Ik heb nog tien jaar met randgroepjongeren gewerkt voordat ik de stap maakte naar fulltime trainer. In eerste instantie richtte ik me op agressiebeheersing en weerbaarheid. Vanaf 2004 ligt de focus grotendeels op (persoonlijk) leiderschap en teamontwikkeling.

Als topsporter leerde ik mijn lichaam te gebruiken om resultaten te behalen. Mijn lichaam was een middel om een doel te bereiken, alsof het een instrument was. Door de jaren heen heb ik geleerd dat mijn bewegingen, gevoelens en gedachten samenkomen in mijn lichaam. Ze zijn met elkaar verbonden en vormen een bron van informatie. Dit geldt niet alleen voor mij, maar voor iedereen. In mijn trainingen werk ik vaak met letterlijke bewegingen, zoals boksen, opstellingen of andere werkvormen, zodat je kunt ervaren wat zich in je binnenwereld afspeelt. Echt naar jezelf kunnen luisteren en op die manier verbinding aangaan met anderen is wat mij inspireert.

Je ontmoet Robin bij de tweedaagse workshop 'Over Grenzen'.