Helen kent vele vormen

Ik zie haar nog voor me: bolle wangen van de Prednison, zuurstofslangetje in haar neus en tijdens het praten happend naar adem door haar beperkte longcapaciteit. Wat heeft zij mij veel geleerd over wat voor arts ik wil zijn.

Ze lag op de longafdeling van het academische ziekenhuis waar ik stageliep. Ze had longfibrose en wachtte op een longtransplantatie. De kans dat ze haar kinderen volwassen zou zien worden, was niet zo groot. In die tijd had ik in het kader van mijn opleiding, nog een uur de tijd voor een patiënt. Toen het verplichte deel van het gesprek klaar was, raakten we verder aan de praat.

Levensles
Wat heeft ze mij veel geleerd. Niet zozeer over longfibrose, maar over het leven van een jonge moeder als longpatiënt met weinig overlevingskansen. Ook hebben we samen ervaren wat je openstellen voor de ander je kan brengen. Toen wist ik: dokter zijn gaat over heel veel meer dan mensen beter maken. Nu zeg ik weleens grappend dat ik mensen in mijn spreekkamer graag aan het huilen maak. Patiënten voelen zich bij mij snel veilig om iets van hun kwetsbaarheid te laten zien. Ik heb een grote behoefte om tot de kern te komen: dat waar het werkelijk om draait.

Gezien en gehoord
Kwetsbaarheid is een thema waar ik graag mee werk, als huisarts en als coach. En dat is niet voor niets. Zelf vind ik het telkens opnieuw een strijd om met mijn eigen sores te komen. Ik wil anderen niet tot last zijn en ken de neiging om problemen voor de buitenwereld wat kleiner te maken dan ze daadwerkelijk zijn. Daardoor kan ik goed zorgen voor de ander. En dat komt in mijn werk goed van pas.

Schuldgevoel
De keerzijde die ik gaandeweg bij mezelf bemerkte, is dat ik moeite heb om de aandacht bij mezelf te houden. Ruimte nemen voor mezelf gaat meestal gepaard met een onnodig grote portie schuldgevoel ten opzichte van de ander. Ik zoek dan de geruststelling bij mijn man, die mij keer op keer moet verzekeren dat het echt oké is als ik even tijd voor mezelf neem. Ik heb bij vlagen een onstilbare honger naar geruststelling. En laat ik nou net een vak gekozen hebben, waarbij ik elke dag patiënten aan het geruststellen ben. Of koos het vak mij?

Inge